Malutki sklep za rogiem. Zbita szyba, zapach stęchlizny, ciemno i zimno. Naszyjniki – krótkie, długie, z kości, z kamienia ze szkła, bransolety, pierścienie, “różańce” i inne przeróżne przedmioty do ozdabiania ciała. Ale to nie tylko ozdoby to również amulety obronne a często przede wszystkim. Dreszcze przechodzą mnie po plecach , nie wiem z zimna czy ze strachu. Pomieszczenie wypełnia gęsta dusząca energia, nie mogę się skupić na oglądaniu setek a może tysięcy oryginalnych rękodzieł Tybetańczyków . Czuję strach, smutek i śmierć, muszę stąd jak najszybciej wyjść. Miałem wrażenie że te wszystkie przedmioty, ozdoby, pamiątki patrzą na mnie z wyrzutem. Patrzą i mówią że należą do kogoś innego. Proszą żebym zostawił je w spokoju. Zrobiłem jedno zdjęcie i musiałem szybko wyjść.