Zatoka Adolfa / Spitsbergen / Norwegia / 05.09.2019
Dopłynęliśmy do brzegu. Dzięki ekipie stacji polarnej UAM która przetransportowała
nas pontonem z Piramyden przez zatokę Petunia do zatoki Adolfa. Dotarliśmy do
największego lodowca w okolicy. Temperatura około 0 stopni. Słońce przedziera się
przez chmury. Dziwne światło, jakby ktoś założył mi filtr na oczy. Wczoraj niedaleko
stąd widzieliśmy niedźwiedzie polarne. Pusto i dziko. Nikogo oprócz nas.
Niedźwiedzi też na szczęście nie widać. W oddali na krze wyleguje się foka. Huk jak
wystrzał z pistoletu. Tak cieli się lodowiec. Lodowiec Nordenskield. 100 lat temu
wyprawa taka zajęłaby nam miesiące albo lata. To miejsce mogli zobaczyć nieliczni.
Teraz codziennie przypływają wycieczki zobaczyć lodowiec i poczuć klimat polarny
choćby z pokładu statku. Bo to jest dzikie i piękne. Dzika natura jest piękna.
Lodowce są piękne. Trudno uwierzyć na słowo, że to umiera. Tu nawet śmierć jest
piękna.
Canal Grande / Wenecja / Italia / 08.07.2019
Kochamy piękno. Potrzebujemy go. Już mało kogo dziwi to, że można jechać tysiące
kilometrów, żeby podziwiać piękno natury, czy efekt pracy ludzkich rąk. Wenecja. Tu
chyba nigdy nie będzie przesady w opisywaniu jej piękna i wyjątkowości. Wystarczy
przebić się przez tłum do najlepszego miejsca widokowego na moście i spojrzeć na
Canal Grande. Zapominasz o wszystkim. O tysiącach turystów stojących za twoimi
plecami. O upale, hałasie i gnijących wodorostach. Patrzę na obrazy namalowane
przez artystów z różnych epok. Nigdy tu nie byłem, a znam to miejsce doskonale.
Poznaję wszystko. A przede wszystkim klimat i kolory. Kto to namalował. Tak
pięknie. Niebo, woda i pałace jak gondole pływające po niebie odbijającym się w
wodzie.
Zdjęcie zasłania Światosławę Beatę Sadowską, nieodkryty jeszcze talent literacki.
Każda wykorzystana w podróży fotografia przestaje być bagażem, zmienia swoje przeznaczenie, dostaje nowe życie. Powstaje z niej unikatowy worek podróżny z historią w tle. Zawsze tylko jeden. Jedna fota – jeden worek. Na bagaż.
